Monday, January 10, 2005

Sad

bakit kaya kailangan malungkot ang isang tao pilitin man pasiyahin ang hirap tsk tsk tsk, bakit ganun ang mga bagay na dapat naman masaya lagi nalang may kakambal na kalungkutan. Sana maintindihan ng mga taong gustong manira at mang-husga na dapat tignan muna nila ang kanilang sarili bago sila mag-hasik ng lagim...

Punyeta kung kelan sumasaya ka na at eto sabay dating ang mga dagok sa buhay mo na kailangan ng matinding pang-unawa, sana matapos na ito, sana maibsan na ang sakit, sana matutunan at tanggapin na nila na masaya na kami sa piling ng isa't isa at wag na nilang sirain pa...

Tiis lang aking mahal wag kang mag-aalala hindi kita pababayaan at hindi kita iiwan, sana lang ang kalungkutan na ito ay mawala na...

1 comment:

Mitchvee said...

pasensya ka na kung madali akong nagpa-apekto sa mga nangyayari sa atin sa office. i sincerely apologize and i hope you're not disappointed at how i've been handling things. all i ask is for you to bear with me and just give me a little time. eventually, mamamanhid din ako sa mga nangyayari and i'll learn to just ignore them and just focus on us and what we have. ikaw lang din naman ang nagpapalakas ng loob ko. hindi man ako ngumingiti ngayon, let me assure you that im very happy that i have you in my life. i love you.